Ανδρικό άγαλμα αυτοκράτορα που εικονίζει τον Μέγα Κωνσταντίνο ή τον γιο του Κωνστάντιο Β´. Bρέθηκε το 1966 στη θέση, όπου αποκαλύφθηκε το 1989 η αίθουσα με τα μαρμαροθετήματα στην αρχαία Μεσσήνη. Πατά πάνω σε ακανόνιστου σχήματος συμφυή πλίνθο. Το αριστερό σκέλος κάμπτεται ελαφρά στο γόνατο και το δεξί λυγίζει προς τα πίσω ανασηκώνοντας το πέλμα. Φορά κοντό χειριδωτό χιτώνα με απόπτυγμα. Απο πάνω χλαμύδα που πορπούται στον δεξιό ώμο και το άκρο της πέφτει από τον αριστερό βραχίονα κάτω μέχρι το στήριγμα που βρίσκεται δίπλα στο αριστερό πόδι. Το ακαθόριστου μορφής στήριγμα είναι συμφυές με το αριστερό πόδι και την πλίνθο και διασώζει στην πλάγια και πίσω πλευρά πτυχές ενδύματος από γλυπτό παλαιότερης εποχής. Το αριστερό χέρι λυγισμένο στον αγκώνα κάμπτεται προς τα εμπρός και κρατεί με τα δάκτυλα υδρόγειο σφαίρα. Το συγκολλημένο στον ώμο δεξί χέρι είναι προτεταμένο. Έργο τοπικού λαϊκού εργαστηρίου του δεύτερου μισού του 4ου αιώνα μ.Χ. που χρησιμοποίησε ελληνιστικό γυναικείο άγαλμα ως πρώτη ύλη. Τα τεχνοτροπικά του χαρακτηριστικά απαντούν αργότερα σε πρωτοχριστιανικά πορτρέτα και σε υπατικά και βασιλικά δίπτυχα του 5ου αιώνα μ.X.