Άγαλμα βρεφοκρατούσας Ίσιδας
Αρχαιολογικό μουσείο αρχαίας Μεσσήνης
Ευρετήριο Αρχαίας Μεσσήνης, Τόμος ΙΒ΄ 12089-14918
13545 2
Link copied
Άγαλμα βρεφοκρατούσας Ίσιδας
Αρχαιολογικό μουσείο αρχαίας Μεσσήνης
Ευρετήριο Αρχαίας Μεσσήνης, Τόμος ΙΒ΄ 12089-14918
Ευρετήριο Αρχαίας Μεσσήνης, Τόμος ΙΒ΄ 12089-14918
Άγαλμα
ΜάρμαροΠλάτος: 52 cm x Ύψος: 1.135 cm
Άγαλμα καιθισμένης βρεφοκρατούσας Ίσιδας κατασκευασμένο από ένα κομμάτι μαρμάρου μαζί με την πλίνθο. Η θεά κάθεται σε μυστική κίστη και φορά ποδήρη χιτώνα ζωσμένο κάτω από το στήθος με Ηράκλειο άμμα , αφήνοντας ακάλυπτο τον αριστερό της μαστό. Κρατά στην αγκαλιά τον γιο της Ώρο, αλλιώς Αρποκράτη, και με το αριστερό της χέρι αγγίζει τρυφερά την πλάτη του. Το βρέφος με το δεξί του χέρι αγγίζει τον μαστό της θεάς, έτοιμο να θηλάσει. Πάνω από τον χιτώνα φορά ένα πλούσια πτυχωμένο ιμάτιο που καλύπτει το δεξί μέρος του κορμού της και τους μηρούς, ενώ δύο ελικοειδείς πλόκαμοι πέφτουν εκατέρωθεν του λαιμού της. Τα σανδαλοφόρα πέλματά της πατούν λοξά στο συμφυές χαμηλό υποπόδιο και μόνο τα άκρα δάκτυλα προεξέχουν από τις πτυχές του χιτώνα της. Πρόκειται για εξελληνισμένο άγαλμα της θηλάζουσας Ίσιδας, έργο τέχνης των πρώιμων ρωμαϊκών χρόνων. Το πρότυπό του ανάγεται πιθανώς στην πτολεμαϊκή Αλεξάνδρεια του 3ου αι. π.Χ.
Οι διαφορετικές υποστάσεις της Ίσιδας επιβεβαιώνονται στη Μεσσήνη με την εύρεση ενός αγάλματός της στον τύπο της Πελαγίας. Ο Παυσανίας αναφέρει το ιερό του Σαράπιδος και της Ίσιδος δίπλα στο θέατρο της Μεσσήνης. Στη θέση αυτή αποκαλύφθηκε μια μεγάλη υπόγεια και καμαροσκέπαστη στοά σχήματος Π, που περιελάμβανε υπόγειες δεξαμενές νερού σχετιζόμενες με τις τελετουργίες μύησης στη λατρεία της αιγυπτιακής αυτής θεότητας. Μετά την εγκατάλειψη του ιερού η υπόγεια δεξαμενή χρησιμοποιήθηκε ως χώρος απόρριψης οικοδομικών υλικών στον 4ο και 5ο αι. μ.Χ. Ανάμεσά τους εντοπίστηκαν πολυάριθμα θραύσματα μαρμάρινων γλυπτών καθώς και το άγαλμα της θηλάζουσας Ίσιδας.Την Ίσιδα με τις ποικίλες υποστάσεις της φαίνεται ότι διαδέχτηκε η Θεοτόκος.