Χρυσό σφραγιστικό δαχτυλίδι με ελλειψοειδή σφενδόνη και κυκλικό κρίκο, ο οποίος φέρει κεντρική νεύρωση. Στη σφενδόνη φέρει παράσταση που απεικονίζει άρμα, το οποίο σέρνουν δύο φτερωτοί γρύπες. Πάνω στο άρμα, που αποτελείται από δίφρο με τετράκτινους τροχούς, διακρίνονται δύο ανθρώπινες, πιθανότατα θεϊκές μορφές, αποδοσμένες σε κατατομή να κρατούν τα χαλινάρια που είναι δεμένα στους λαιμούς των γρυπών. Οι μορφές φέρουν στην κεφαλή περίτεχνο κάλυμμα, ενδεχομένως ένα στυλιζαρισμένο στεφάνι κρίνων, χαρακτηριστικό των υψηλόβαθμων αξιωματούχων. Ανάμεσα στα πόδια των γρυπών και πάνω από τα φτερά τους απεικονίζονται φοινικόδενδρα. Μπροστά από τους δύο γρύπες υπάρχει δένδρο το οποίο φέρει έξι μεγάλα φύλλα με οδοντωτό περίγραμμα. Εγχάρακτη γραμμή απεικονίζει το δάπεδο. Ο γρύπας, ένα μυθικό πλάσμα με σώμα λιονταριού και κεφάλι και φτερά αετού, αποτελεί δημοφιλές διακοσμητικό μοτίβο στη μινωική-μυκηναϊκή τέχνη με θρησκευτικό περιεχόμενο, ενώ σε άλλες περιπτώσεις συμβολίζει τη βασιλική εξουσία και δύναμη. Το χρυσό σφραγιστικό δαχτυλίδι βρέθηκε στον πλούσια κτερισμένο μυκηναϊκό θολωτό τάφο στην Άνθεια, σε απόσταση περίπου 9,5 χλμ βορειοδυτικά της Καλαμάτας, αποτελεί πιθανότατα μινωική εισαγωγή στην ηπειρωτική Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση σηματοδοτεί την υψηλή κοινωνική θέση του κατόχου του.