Χάλκινο ειδώλιο ιππόκαμπου. Κάτω από την κοιλιά φέρει ορθογώνια τυφλή οπή για την υποδοχή χάλκινου κυλινδρικού στελέχους. Το πρόσθιο μισό διαμορφώνεται σε καλπάζοντα ίππο. Ο τράχηλος με το κεφάλι στρέφεται προς τα δεξιά του. Η χαίτη αποδίδεται συμπαγής, εγχάρακτη. Το πίσω μισό, από την ωμοπλάτη μέχρι και την ουρά, διαμορφώνεται σε οφιοειδή ελλισσόμενο ιχθύ. Εκατέρωθεν της κοιλιάς φέρει από ένα πτερύγιο και άλλα δύο όμοια στη ράχη. Η ουρά διαιρείται σε δύο πτερύγια στη γένεση των οποίων υπάρχει ανάγλυφος δακτύλιος. Η ράχη και τα πλευρά του οφιοειδούς σώματος καλύπτονται με εγχάρακτα λέπια, εκτός της κάτω στενής του επιφάνειας, η οποία φέρει εγκάρσιες εγχάρακτες γραμμές. Το ειδώλιο παραδόθηκε από κάτοικο στη θέση "Ακοβίτικα" Καλαμάτας, όπου δίπλα στην κοίτη του ποταμού Άρι έχει ερευνηθεί τμήμα ιερού αφιερωμένου στον Ποσειδώνα με διάρκεια λειτουργίας από το 1000 π.Χ. περίπου έως και τον 4ο αιώνα π.Χ.