Λαβή χάλκινου κατόπτρου. Από τον συμφυή με τη λαβή δίσκο του κατόπτρου σώζεται μικρό μόνο τμήμα. Το κάτω άκρο της λαβής απολήγει σε ανεστραμμένο ενδεκάφυλλο ανθέμιο επί ελίκων, του οποίου ο πυρήνας καταλαμβάνεται από ρομβόσχημη οπή. Τα δε φύλλα, όπως και οι έλικες, δηλώνονται με εγχάρακτες γραμμές. Το κύριο στέλεχος της λαβής χωρίζεται από τον δίσκο με ζώνη από επτά εγχάρακτα τρίγωνα, που περιέχουν εγχάρακτες γραμμές. Η μπροστινή επιφάνεια της λαβής κοσμείται με γυναικεία εγχάρακτη μορφή στραμμένη προς τα δεξιά, φέρουσα πέπλο και διάδημα επί της μακριάς κυματοειδούς κόμης. Η μορφή βαίνει επί οριζόντιας εγχάρακτης γραμμής, κάτω από την οποία αποδίδεται εγχάρακτο οκτάφυλλο ανθέμιο. Η λαβή του κατόπτρου ανάγεται στην Αρχαϊκή εποχή, (6ος αιώνας π.Χ.). Παραδόθηκε το 1960 από κάτοικο της Αρτεμισίας, στον Μεσσηνιακό Ταΰγετο. Πιθανότατα ήταν αφιέρωμα στο ιερό της Λιμνάτιδος Αρτέμιδος στον Βόλιμνο, πάνω από το χωριό Νέδουσα. Απο την περιοχή του Βολίμνου προέρχονται και άλλα χάλκινα αναθήματα που εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο Μεσσηνίας, ενώ στον χώρο υφίσταται ο μικρός ναός της Παναγίας Βολιμνιώτισσας ή Καψοχεροβολούσας, στον οποίο έχουν εντοιχιστεί αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη και επιγραφές. Τα ευρήματα πιστοποιούν τη λειτουργία του ιερού από τους πρώιμους γεωμετρικούς χρόνους (μέσα 8ου αιώνα π.Χ.) μέχρι και την ύστερη αρχαιότητα (3ος/4ος αιώνας μ.Χ.). Το κάτοπτρο ως κατεξοχήν γυναικείο σύμβολο και ως ανάθημα στο ιερό της Αρτέμιδος συνδέεται με την ιδιότητα της θεάς ως προστάτιδας των μεταβάσεων των γυναικών από το ένα ηλικιακό στάδιο στο άλλο.